bekârlı

Türkçe

Köken

bekâr + -lı

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /be.kʲaɾ.ˈlɯ/
• Heceleme: be‧kâr‧lı

Ön ad

bekârlı (karşılaştırma daha bekârlı, üstünlük en bekârlı)

1. (bir yerde) bekâr olduğu hâlde

Zıt anlamlılar

• bekârsız