bakir

Ayrıca bakınız: bakır, Bakır

Türkçe

[ba:kir]

Köken

Arapça

Ön ad

bakir

1. hiç olmayan kişi cinsel ilişkide bulunmamışbaşka biriyle
2. el değmemiş, kullanılmamış
3. işlenmemiş
4. eskimemiş, yıpranmamış, yeni

Deyimler

bakir orman

Çeviriler

çeviriler

• Fince: koskematon (fi)
• İngilizce: virgin (en)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "bakir" maddesi