ahlat

Ayrıca bakınız: Ahlat

Türkçe

Köken 1

Yunanca ἀχλάδιον (ἀchládion).

Ad

[1] Ahlat

[2] Ahlat

ahlat (belirtme hâli ahlatı, çoğulu ahlatlar)

Ahlat (bitki) hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.

1. (gülgiller, ağaçlar) Gülgillerden, kendi kendine yetişen ve üzerine armut aşılanan ağaç
2. (meyveler) Bu ağacın, armuda benzeyen, iyice olgunlaştıktan sonra yenilebilen yemişi
3. (argo) kaba, taşralı, yol iz bilmez kimse

Çekimleme

ahlat adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	ahlat	ahlatlar
belirtme	ahlatı	ahlatları
yönelme	ahlata	ahlatlara
bulunma	ahlatta	ahlatlarda
ayrılma	ahlattan	ahlatlardan
tamlayan	ahlatın	ahlatların
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	ahlatım	ahlatlarım
2. tekil (senin)	ahlatın	ahlatların
3. tekil (onun)	ahlatı	ahlatları
1. çoğul (bizim)	ahlatımız	ahlatlarımız
2. çoğul (sizin)	ahlatınız	ahlatlarınız
3. çoğul (onların)	ahlatı ahlatları

Eş anlamlılar

• yaban armudu
• dağ armudu

Bilimsel adı

• Pyrus elaeagrifolia

Atasözleri

• Ahlatın iyisini dağda ayılar yer

Kaynakça

• Nişanyan Sözlük: "ahlat"
• Türk Dil Kurumu: "ahlat"

Köken 2

Osmanlı Türkçesi اخلاط‏ (ahlât) sözcüğünden alıntıdır. Bu Osmanlı Türkçesi sözcük ise Arapça خِلْط‏ (ḫilṭ) sözcüğünün çoğulu olan أخْلَاط‏ sözcüğünden alıntıdır.

Ad

ahlat (belirtme hâli ahlatı, çoğulu ahlatlar)

1. (artık kullanılmayan sözcükler) Bir karışım içindeki parçalar, ögeler
2. (fizyoloji) Beden yapısının temelini oluşturan ögeler
3. (argo) Doğru ya da anlamlı bir şey söylemeksizin sürekli konuşmak
4. (argo) Bir durumu gizleme çabasıyla konu dışı bir şeyler söylemek

Çekimleme

ahlat adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	ahlat	ahlatlar
belirtme	ahlatı	ahlatları
yönelme	ahlata	ahlatlara
bulunma	ahlatta	ahlatlarda
ayrılma	ahlattan	ahlatlardan
tamlayan	ahlatın	ahlatların
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	ahlatım	ahlatlarım
2. tekil (senin)	ahlatın	ahlatların
3. tekil (onun)	ahlatı	ahlatları
1. çoğul (bizim)	ahlatımız	ahlatlarımız
2. çoğul (sizin)	ahlatınız	ahlatlarınız
3. çoğul (onların)	ahlatı ahlatları

Ayrıca bakınız

• ahlatıerbaa

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "ahlat"