بن
Arapça
[düzenle]Köken 1
[düzenle]Ad
[düzenle]بِن (bin) e
Köken 2
[düzenle]Ad
[düzenle]بُنّ (bünn) e
Osmanlı Türkçesi
[düzenle]Köken
[düzenle]Eski Türkçe 𐰢𐰤 (men)
Adıl
[düzenle]بن (ben)
- (kişi adılları) ben
- ota – Ben anladım.
Ayrıca bakınız
[düzenle]| Osmanlı Türkçesi kişi adılları | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Adet | 1. kişi | 2. kişi | 3. kişi | |||
| Tekil | بن (ben) |
سن (sen) |
او (o) | |||
| Çoğul | بز (biz) |
سز (siz) |
اونلر (onlar) | |||