أنعم

Arabic

Köken 1

ن ع م‎ (n-ʿ-m) kökünden türetilmiştir.

Pronunciation 1

• IPA^(anahtar): /ʔan.ʕa.ma/

Eylem

أَنْعَمَ (ʾenʿame) IV, geniş zaman يُنْعِمُ‎‎ (yünʿimü)

1. güzelleştirmek, iyileştirmek
2. bahşetmek (عَلىٰ‎ (ʿalā) – üzerine)

Çekimleme

أَنْعَمَ

çekimi (biçim-IV sahih)

mastar الْمَصْدَر						إِنْعَام‎ ʾinʿām
ism-i fail اِسْم الْفَاعِل						مُنْعِم‎ münʿim
ism-i meful اِسْم الْمَفْعُول						مُنْعَم‎ münʿam
etken eylem الْفِعْل الْمَعْلُوم
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	أَنْعَمْتُ‎ ʾenʿamtü	أَنْعَمْتَ‎ ʾenʿamte	أَنْعَمَ ʾenʿame		أَنْعَمْتُمَا‎ ʾenʿamtümā	أَنْعَمَا‎ ʾenʿamā		أَنْعَمْنَا‎ ʾenʿamnā	أَنْعَمْتُمْ‎ ʾenʿamtüm	أَنْعَمُوا‎ ʾenʿamū
	dişil		أَنْعَمْتِ‎ ʾenʿamti	أَنْعَمَتْ‎ ʾenʿamet			أَنْعَمَتَا‎ ʾenʿametā			أَنْعَمْتُنَّ‎ ʾenʿamtünne	أَنْعَمْنَ‎ ʾenʿamne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُنْعِمُ ʾünʿimü	تُنْعِمُ‎ tünʿimü	يُنْعِمُ‎ yünʿimü		تُنْعِمَانِ‎ tünʿimāni	يُنْعِمَانِ‎ yünʿimāni		نُنْعِمُ‎ nünʿimü	تُنْعِمُونَ‎ tünʿimūne	يُنْعِمُونَ‎ yünʿimūne
	dişil		تُنْعِمِينَ‎ tünʿimīne	تُنْعِمُ‎ tünʿimü			تُنْعِمَانِ‎ tünʿimāni			تُنْعِمْنَ‎ tünʿimne	يُنْعِمْنَ‎ yünʿimne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُنْعِمَ ʾünʿime	تُنْعِمَ‎ tünʿime	يُنْعِمَ‎ yünʿime		تُنْعِمَا‎ tünʿimā	يُنْعِمَا‎ yünʿimā		نُنْعِمَ‎ nünʿime	تُنْعِمُوا‎ tünʿimū	يُنْعِمُوا‎ yünʿimū
	dişil		تُنْعِمِي‎ tünʿimī	تُنْعِمَ‎ tünʿime			تُنْعِمَا‎ tünʿimā			تُنْعِمْنَ‎ tünʿimne	يُنْعِمْنَ‎ yünʿimne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُنْعِمْ ʾünʿim	تُنْعِمْ‎ tünʿim	يُنْعِمْ‎ yünʿim		تُنْعِمَا‎ tünʿimā	يُنْعِمَا‎ yünʿimā		نُنْعِمْ‎ nünʿim	تُنْعِمُوا‎ tünʿimū	يُنْعِمُوا‎ yünʿimū
	dişil		تُنْعِمِي‎ tünʿimī	تُنْعِمْ‎ tünʿim			تُنْعِمَا‎ tünʿimā			تُنْعِمْنَ‎ tünʿimne	يُنْعِمْنَ‎ yünʿimne
emir الْأَمْر	eril		أَنْعِمْ ʾenʿim			أَنْعِمَا‎ ʾenʿimā				أَنْعِمُوا‎ ʾenʿimū
	dişil		أَنْعِمِي‎ ʾenʿimī							أَنْعِمْنَ‎ ʾenʿimne
edilgen eylem الْفِعْل الْمَجْهُول
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُwخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	أُنْعِمْتُ‎ ʾünʿimtü	أُنْعِمْتَ‎ ʾünʿimte	أُنْعِمَ ʾünʿime		أُنْعِمْتُمَا‎ ʾünʿimtümā	أُنْعِمَا‎ ʾünʿimā		أُنْعِمْنَا‎ ʾünʿimnā	أُنْعِمْتُمْ‎ ʾünʿimtüm	أُنْعِمُوا‎ ʾünʿimū
	dişil		أُنْعِمْتِ‎ ʾünʿimti	أُنْعِمَتْ‎ ʾünʿimet			أُنْعِمَتَا‎ ʾünʿimetā			أُنْعِمْتُنَّ‎ ʾünʿimtünne	أُنْعِمْنَ‎ ʾünʿimne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُنْعَمُ ʾünʿamü	تُنْعَمُ‎ tünʿamü	يُنْعَمُ‎ yünʿamü		تُنْعَمَانِ‎ tünʿamāni	يُنْعَمَانِ‎ yünʿamāni		نُنْعَمُ‎ nünʿamü	تُنْعَمُونَ‎ tünʿamūne	يُنْعَمُونَ‎ yünʿamūne
	dişil		تُنْعَمِينَ‎ tünʿamīne	تُنْعَمُ‎ tünʿamü			تُنْعَمَانِ‎ tünʿamāni			تُنْعَمْنَ‎ tünʿamne	يُنْعَمْنَ‎ yünʿamne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُنْعَمَ ʾünʿame	تُنْعَمَ‎ tünʿame	يُنْعَمَ‎ yünʿame		تُنْعَمَا‎ tünʿamā	يُنْعَمَا‎ yünʿamā		نُنْعَمَ‎ nünʿame	تُنْعَمُوا‎ tünʿamū	يُنْعَمُوا‎ yünʿamū
	dişil		تُنْعَمِي‎ tünʿamī	تُنْعَمَ‎ tünʿame			تُنْعَمَا‎ tünʿamā			تُنْعَمْنَ‎ tünʿamne	يُنْعَمْنَ‎ yünʿamne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُنْعَمْ ʾünʿam	تُنْعَمْ‎ tünʿam	يُنْعَمْ‎ yünʿam		تُنْعَمَا‎ tünʿamā	يُنْعَمَا‎ yünʿamā		نُنْعَمْ‎ nünʿam	تُنْعَمُوا‎ tünʿamū	يُنْعَمُوا‎ yünʿamū
	dişil		تُنْعَمِي‎ tünʿamī	تُنْعَمْ‎ tünʿam			تُنْعَمَا‎ tünʿamā			تُنْعَمْنَ‎ tünʿamne	يُنْعَمْنَ‎ yünʿamne

Telaffuz 2

• IPA^(anahtar): /ʔan.ʕum/

Ad

أَنْعُم (ʾenʿum) ç

1. نِعْمَة‎ (niʿme, ad) sözcüğünün çoğul çekimi

Köken 2

نَاعِم‎ (nāʿim, “pürüzsüz; yumuşak”) kelimesinin elativi, o da ن ع م‎ (n-ʿ-m) kökünden gelir.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ʔan.ʕam/

Ön ad

أَنْعَم (ʾenʿam)

1. نَاعِم‎ (nāʿim) kelimesinin elativi:
   1. daha/en pürüzsüz
   2. daha/en yumuşak

Çekimleme

أَنْعَم (ʾenʿam) ön ad çekimi

tekil	eril		dişil
	basit tekil gayrimunsarıf		tekil invariable
	belirsiz	belirli	belirsiz	belirli
ölçüsüz	أَنْعَم ʾenʿam	الْأَنْعَم‎ el-ʾenʿam	نُعْمَى‎ nuʿmā	النُّعْمَى‎ en-nuʿmā
yalın	أَنْعَمُ ʾenʿamü	الْأَنْعَمُ‎ el-ʾenʿamü	نُعْمَى‎ nuʿmā	النُّعْمَى‎ en-nuʿmā
belirtme	أَنْعَمَ ʾenʿame	الْأَنْعَمَ‎ el-ʾenʿame	نُعْمَى‎ nuʿmā	النُّعْمَى‎ en-nuʿmā
tamlayan	أَنْعَمَ ʾenʿame	الْأَنْعَمِ‎ el-ʾenʿami	نُعْمَى‎ nuʿmā	النُّعْمَى‎ en-nuʿmā
ikil	eril		dişil
	belirsiz	belirli	belirsiz	belirli
ölçüsüz	أَنْعَمَيْن‎ ʾenʿameyn	الْأَنْعَمَيْن‎ el-ʾenʿameyn	نُعْمَيَيْن‎ nuʿmeyeyn	النُّعْمَيَيْن‎ en-nuʿmeyeyn
yalın	أَنْعَمَانِ‎ ʾenʿamāni	الْأَنْعَمَانِ‎ el-ʾenʿamāni	نُعْمَيَانِ‎ nuʿmeyāni	النُّعْمَيَانِ‎ en-nuʿmeyāni
belirtme	أَنْعَمَيْنِ‎ ʾenʿameyni	الْأَنْعَمَيْنِ‎ el-ʾenʿameyni	نُعْمَيَيْنِ‎ nuʿmeyeyni	النُّعْمَيَيْنِ‎ en-nuʿmeyeyni
tamlayan	أَنْعَمَيْنِ‎ ʾenʿameyni	الْأَنْعَمَيْنِ‎ el-ʾenʿameyni	نُعْمَيَيْنِ‎ nuʿmeyeyni	النُّعْمَيَيْنِ‎ en-nuʿmeyeyni
çoğul	eril		dişil
	sahih eril çoğul‎; basit cem'-i mükesser gayrimunsarıf		sahih dişil çoğul
	belirsiz	belirli	belirsiz	belirli
ölçüsüz	أَنْعَمِين‎‎; أَنَاعِم‎ ʾenʿamīn‎; ʾenāʿim	الْأَنْعَمِين‎‎; الْأَنَاعِم‎ el-ʾenʿamīn‎; el-ʾenāʿim	نُعْمَيَات‎ nuʿmeyāt	النُّعْمَيَات‎ en-nuʿmeyāt
yalın	أَنْعَمُونَ‎‎; أَنَاعِمُ‎ ʾenʿamūne‎; ʾenāʿimü	الْأَنْعَمُونَ‎‎; الْأَنَاعِمُ‎ el-ʾenʿamūne‎; el-ʾenāʿimü	نُعْمَيَاتٌ‎ nuʿmeyātün	النُّعْمَيَاتُ‎ en-nuʿmeyātü
belirtme	أَنْعَمِينَ‎‎; أَنَاعِمَ‎ ʾenʿamīne‎; ʾenāʿime	الْأَنْعَمِينَ‎‎; الْأَنَاعِمَ‎ el-ʾenʿamīne‎; el-ʾenāʿime	نُعْمَيَاتٍ‎ nuʿmeyātin	النُّعْمَيَاتِ‎ en-nuʿmeyāti
tamlayan	أَنْعَمِينَ‎‎; أَنَاعِمَ‎ ʾenʿamīne‎; ʾenāʿime	الْأَنْعَمِينَ‎‎; الْأَنَاعِمِ‎ el-ʾenʿamīne‎; el-ʾenāʿimi	نُعْمَيَاتٍ‎ nuʿmeyātin	النُّعْمَيَاتِ‎ en-nuʿmeyāti

Kaynakça

• Hans Wehr (1976), “أنعم”, A Dictionary of Modern Written Arabic, J. Milton Cowan, editör, 4. baskı, Ithaca, NY, A.B.D.: Spoken Language Services, ISBN 0-87950-001-8