ألا

Ayrıca bakınız: آلا, إلا, الا

Arapça

Köken 1

أَنْ‎ (ʾen) + لَا‎ (lā).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ʔal.laː/

Bağlaç

ألا (أَلَّا)

1. diye, [...] -ma/-me, olmasın [...] diye, yapmamak için
2. fiil dilek kipinde ise olumsuzlaştırır

   قَرَّرْتُ أَلَّا أَعْمَلَ فِيهِ — İçinde çalışmamaya karar verdim.

Köken 2

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ʔa.laː/

Edat

أَلَا (ʾelā)

1. hakikaten, gerçekten, tabii!

Köken 3

ء ل و‎ (ʾ-l-v).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ʔa.laː/

Eylem

أَلَا (ʾelā) I, geniş zaman يَأْلُو‎‎ (yeʾlū)

1. çekinmek, vazgeçmek (فِي‎ (fī) ile)
2. yapmayı ihmal etmek, yapmamak (فِي‎ (fī) ile)

Çekimleme

أَلَا

çekimi (biçim-I nakıs, mastarlar أَلْو veya أُلُوّ veya أُلِيّ)

mastarlar الْمَصَادِر						أَلْو‎ veya أُلُوّ‎ veya أُلِيّ‎ ʾelv veya ʾülüvv veya ʾüliyy
ism-i fail اِسْم الْفَاعِل						آلٍ‎ ʾālin
ism-i meful اِسْم الْمَفْعُول						مَأْلُوّ‎ meʾlüvv
etken eylem الْفِعْل الْمَعْلُوم
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	أَلَوْتُ‎ ʾelevtü	أَلَوْتَ‎ ʾelevte	أَلَا ʾelā		أَلَوْتُمَا‎ ʾelevtümā	أَلَوَا‎ ʾelevā		أَلَوْنَا‎ ʾelevnā	أَلَوْتُمْ‎ ʾelevtüm	أَلَوْا‎ ʾelev
	dişil		أَلَوْتِ‎ ʾelevti	أَلَتْ‎ ʾelet			أَلَتَا‎ ʾeletā			أَلَوْتُنَّ‎ ʾelevtünne	أَلَوْنَ‎ ʾelevne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	آلُو‎ ʾālū	تَأْلُو‎ teʾlū	يَأْلُو‎ yeʾlū		تَأْلُوَانِ‎ teʾlüvāni	يَأْلُوَانِ‎ yeʾlüvāni		نَأْلُو‎ neʾlū	تَأْلُونَ‎ teʾlūne	يَأْلُونَ‎ yeʾlūne
	dişil		تَأْلِينَ‎ teʾlīne	تَأْلُو‎ teʾlū			تَأْلُوَانِ‎ teʾlüvāni			تَأْلُونَ‎ teʾlūne	يَأْلُونَ‎ yeʾlūne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	آلُوَ‎ ʾālüve	تَأْلُوَ‎ teʾlüve	يَأْلُوَ‎ yeʾlüve		تَأْلُوَا‎ teʾlüvā	يَأْلُوَا‎ yeʾlüvā		نَأْلُوَ‎ neʾlüve	تَأْلُوا‎ teʾlū	يَأْلُوا‎ yeʾlū
	dişil		تَأْلِي‎ teʾlī	تَأْلُوَ‎ teʾlüve			تَأْلُوَا‎ teʾlüvā			تَأْلُونَ‎ teʾlūne	يَأْلُونَ‎ yeʾlūne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	آلُ‎ ʾālü	تَأْلُ‎ teʾlü	يَأْلُ‎ yeʾlü		تَأْلُوَا‎ teʾlüvā	يَأْلُوَا‎ yeʾlüvā		نَأْلُ‎ neʾlü	تَأْلُوا‎ teʾlū	يَأْلُوا‎ yeʾlū
	dişil		تَأْلِي‎ teʾlī	تَأْلُ‎ teʾlü			تَأْلُوَا‎ teʾlüvā			تَأْلُونَ‎ teʾlūne	يَأْلُونَ‎ yeʾlūne
emir الْأَمْر	eril		اُولُ‎ ūlü			اُولُوَا‎ ūlüvā				اُولُوا‎ ūlū
	dişil		اُولِي‎ ūlī							اُولُونَ‎ ūlūne
edilgen eylem الْفِعْل الْمَجْهُول
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	—	—	أُلِيَ‎ ʾüliye		—	—		—	—	—
	dişil		—	—			—			—	—
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	—	—	يُؤْلَى‎ yüʾlā		—	—		—	—	—
	dişil		—	—			—			—	—
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	—	—	يُؤْلَى‎ yüʾlā		—	—		—	—	—
	dişil		—	—			—			—	—
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	—	—	يُؤْلَ‎ yüʾle		—	—		—	—	—
	dişil		—	—			—			—	—

Köken 4

Morfolojik olarak أَ‎ (ʾe) + لَا‎ (lā).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ʔa.laː/

Edat

أَلَا (ʾelā)

1. yapmaz ((negatif soru parçacığı))

   أَلَا تَعْرِفُ مَنْ هُوَ؟ — Onun kim olduğunu bilmiyor musun?

Kaynakça

• Şablon:kaynak-Freytag
• Lane (1863). Arabic-English Lexicon.
• Hans Wehr (1976), “ألا”, A Dictionary of Modern Written Arabic, J. Milton Cowan, editör, 4. baskı, Ithaca, NY, A.B.D.: Spoken Language Services, ISBN 0-87950-001-8