ihmal etmek

Türkçe

Köken

ihmal etme + -k

Söyleniş

• Heceleme: ih‧mal et‧mek

Eylem

ihmal etmek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi ihmal eder)

1. boşlamak, önem vermemek, savsamak, savsaklamak.

   "İstanbul'a inerken eldiven ve baston kullanmayı da ihmâl etmez."

Karşıt anlamlılar

• ihmal etmemek

Üst kavramlar

• etmek

Türetilmiş kavramlar

• ihmal edebilmek, ihmal edilmek, ihmal ettirmek