ülev

Türkçe[değiştir]

ülev (belirtme hâli ülevi, çoğulu ülevler)

[2] türenin, tüzenin gerektirdiği veya birine ayırdığı şey, kazanç

[3] dava veya iddiada gerçeğe uygunluk, doğruluk.

[4] verilmiş emekten doğan manevi yetki.

[5] pay

[6] emek karşılığı ücret

[1] Ülevden ayrılmamalı.

[2] Üstelik türel tatil olduğu için ülev sahipleri bekleşirler. -B. Felek.

[3] Bu davada ülev görmüyorum.

[4] Ana ülevi ödenmez

[5] Makas ülevi. Komşu ülevi.

[1] ülevce (hakça)

[2] ülevli (haklı)

[3] ülevsiz (haksız)

[4] ülevci (hakem)

[5] ülevcilik (hakemlik)

çeviriler