ö

Ayrıca bakınız: O, Ö, o, ó, ò, ő, ø, о, ө

Türkçe

Harf

ö

1. Türk alfabesinin 19. harfi

Ad

ö (belirtme hâli öyü, çoğulu öler), sahiplik şekli ö -sü

1. bıkma veya tiksinme anlatan ses

İsveççe

Ad

ö g (belirtme hâli ön, çoğulu öar)

1. (coğrafya) ada

Çekimleme

ö kelimesinin çekimi

	tekil (singular)		çoğul (plural)
	belirsiz (obestämd)	belirli (bestämd)	belirsiz (obestämd)	belirli (bestämd)
yalın (nominativ)	ö	ön	öar	öarna
tamlayan (genitiv)	ös	öns	öars	öarnas

Ek okumalar

• İsveççe Vikipedi'de ö