tüze

Türkçe[değiştir]

IPA^(anahtar): /ty.ze/

Heceleme: tü‧ze

tüze (belirtme hâli tüzeyi, çoğulu tüzeler) -si

Vikipedi

tüze hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.

(bilim) toplumu düzenleyen ve devletin yaptırım gücünü belirleyen yasaların bütünü ve bu yasaları konu alan bilim, adalet, hukuk
Tüze (hukuk) daima âdetlerin peşinden gider, önüne geçmez. -P. Safa

Kaldı ki böyle bir hareket, milletlerarası tüzeye (hukuka) taban tabana zıttı. -Y. K. Karaosmanoğlu
yasaların ceza ile ilgili olmayıp alacak verecek vb. davaları ilgilendiren bölümü
Tüze davası. Tüze mahkemesi.
(hukuk) haklar
Tüzemden (hukukumdan) vazgeçmem.
(mecaz) ahbaplık, dostluk
Tüzemiz (hukukumuz), doktor hasta ilişkisinden daha önemlisi, kişiseldir; eski dostuz. -A. Boysan.
(felsefe) doğrunun, hakkın korunması; doğru olmanın özbelirtisi.
(felsefe) Platon ve Aristoteles'ten beri, herkese kendine uygun düşeni, kendi hakkı olanı verme demek olan bir anaerdem
(felsefe) (Daha dar, biçimsel anlamda) doğru olarak kabul edilmiş olanda uzlaşma. #:Herkesin hakkının yasalarla tanınmış olması.
(felsefe) (En dar anlamda) Yargıcın niteliği olarak, yürürlükte olan hukuk yasalarının kesin bir uygulanması. Ancak bu uygulama, insan yaşamındaki durumların ve ilişkilerin sonsuz çeşitlililiği ve karmaşıklığı içinde, çok kesin ve en yüksek tüze olarak görülmek istenirse, en büyük bir tüzesizliğe de dönüşebilir; bu yüzden ölçülü bir sağduyuyla tamamlanmak zorundadır.