hukuk
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
- Osmanlı Türkçesi حقوق, Arapça حُقُوق (ḥuḳūḳ, “hukuk”).
Söyleniş[değiştir]
Ad[değiştir]
hukuk (belirtme hâli hukuku, çoğulu hukuklar)
- haklar
- Hukukumdan vazgeçmem.
- kanunların ceza ile ilgili olmayıp alacak verecek v.s. dâvâları ilgilendiren bölümü
- Bu hukuk davası ancak avukatla kazanılır.
- Hukuk mahkemesi burası.
- (bilim) toplumu düzenleyen ve devletin yaptırım gücünü belirleyen kanunların bütünü ve bu yasaları konu alan bilim
- Hukuk daima âdetlerin peşinden gider, önüne geçmez. — P. Safa
- Kaldı ki böyle bir hareket, milletlerarası hukuka taban tabana zıttı. — Y. K. Karaosmanoğlu
- (mecaz) ahbaplık, dostluk
- Hukukumuz doktor hasta ilişkisinden daha önemlisi kişiseldir, eski dostuz. — A. Boysan
Çekimleme[değiştir]
hukuk adının çekimi
Açıklamalar[değiştir]
- Bu kelimede sesli ile başlayan bir ek aldığında sert sessiz yumuşaması meydana gelmez. Örneğin "un" eki geldiğinde "hukukun" olarak yazılır.
Eş anlamlılar[değiştir]
- (bilim): tüze
Üst kavramlar[değiştir]
- (bilim): beşerî bilim, yargı
Alt kavramlar[değiştir]
bilim
Deyimler[değiştir]
Türetilmiş kavramlar[değiştir]
bilim
Benzer kelimeler[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
bilim
hak
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "hukuk" maddesi
Ek okumalar[değiştir]
- Vikipedi'de hukuk