sen

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: sən, şen, şən

Türkçe[değiştir]

Köken[değiştir]

Eski Türkçe

Söyleniş[değiştir]

Adıl[değiştir]

sen

  1. (kişi adılı): ikinci tekil şahısı gösteren söz

Üst kavramlar[değiştir]

Atasözleri[değiştir]

Deyimler[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Türkçe kişi adılları[değiştir]
hâl adet 1. kişi 2. kişi 3. kişi
yalın tekil ben sen o
çoğul biz
bizler
siz
sizler
onlar
belirtme tekil beni seni onu
çoğul bizi
bizleri
sizi
sizleri
onları
yönelme tekil bana sana ona
çoğul bize
bizlere
size
sizlere
onlara

Kaynakça[değiştir]

Azerice[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: sen

Adıl[değiştir]

sen

  1. (kişi adılı): sen

Fince[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: sen

Adıl[değiştir]

sen

  1. onu

Lehçe[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: sen

[değiştir]

sen e

  1. (fizyoloji) uyku

Şorca[değiştir]

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Adıl[değiştir]

  1. (kişi adılı): sen

Türkmence[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: sen

Adıl[değiştir]

sen

  1. (kişi adılı): sen

Kaynakça[değiştir]

  • Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.