şartlı

Türkçe

Köken

şart + -lı

Söyleniş

• Heceleme: şart‧lı

Ön ad

şartlı (karşılaştırma daha şartlı, üstünlük en şartlı)

1. şarta bağlı
2. şartlanmış olan, koşullu

   Şartlı kafalar.

3. şart etmiş olan

Eş anlamlılar

• (şarta bağlı, şartlanmış olan): koşullu, meşrut

Zıt anlamlılar

• şartsız

Çeviriler

çeviriler

• Fince: ehdollinen (fi), ehdollistettu (fi)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "şartlı" maddesi