şartsız

Türkçe

Köken

şart + -sız

Söyleniş

• Heceleme: şart‧sız

Ön ad

şartsız (karşılaştırma daha şartsız, üstünlük en şartsız)

1. şarta bağlı olmayan
2. şartlanmamış olan, koşullu

   Şartlı kafalar.

3. şart etmemiş olan

Eş anlamlılar

• (şarta bağlı olmayan, şartlanmamış olan): koşulsuz

Zıt anlamlılar

• şartlı

Çeviriler

çeviriler

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "şartsız" maddesi