zemin

Türkçe

Ad

zemin (belirtme hâli zemini, çoğulu zeminler)

1. taban, döşeme, yer

Kırmızı bir zemin üstünde bir sürü insan, havada uçan beyaz bir kuşa bakıyorlardı. - M. Ş. Esendal

1. yeryüzü
2. (dokuma) kumaş, süslü kağıt, yer muşambası gibi çiçekli ve resimli şeylerde şekillerin, üzerinde yer aldığı alan

Zemini mavi bir halı; Zemini beyaz bir basma.

Köken

1. Farsça

Çeviriler

çeviriler

• Almanca: Fußboden (de)
• Felemenkçe: vloer (nl)
• Fince: pohja (fi)
• Gagavuzca: tavan (gag)
• İngilizce: ground (en), floor (en)
• Türkmence: ýer (tk)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "zemin" maddesi