zemin

Türkçe

Ad

zemin (belirtme hâli zemini, çoğulu zeminler)

[1] taban, döşeme, yer

Kırmızı bir zemin üstünde bir sürü insan, havada uçan beyaz bir kuşa bakıyorlardı. - M. Ş. Esendal

[2] yeryüzü

[3] (dokuma) kumaş, süslü kağıt, yer muşambası gibi çiçekli ve resimli şeylerde şekillerin, üzerinde yer aldığı alan

Zemini mavi bir halı; Zemini beyaz bir basma.

Köken

[1] Farsça

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "zemin"

Türk lehçeleri

• Gagavuzca: tavan (gag)

• Türkmence: ýer (tk)

Çeviriler

, Fußboden (de)

• Fince: pohja (fi)
• Hollandaca: vloer (nl)
• İngilizce: ground (en), floor (en)