yum

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: Yum

Türkçe[değiştir]

Köken[değiştir]

Türkçe

[değiştir]

yum (belirtme hâli yumu, çoğulu yumlar)

  1. uğur
  2. iyi haber

Eş anlamlı[değiştir]

Çekimleme[değiştir]

Türk dilleri[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

Mayaca[değiştir]

[değiştir]

yum

  1. baba

Kaynakça[değiştir]

  • Tahsin Mayatepek Raporları

Çağatayca[değiştir]

Eylem[değiştir]

[1] (göz) yummak

Kaynakça[değiştir]

  • KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.