vurgu

Türkçe

Ad

vurgu (belirtme hâli vurguyu, çoğulu vurgular) -su

1. (ses bilgisi) konuşma, okuma sırasında bir hece veya sözcük üzerine diğerlerinden daha farklı olarak yapılan baskı, aksan

Deyimler

ağır vurgu, alçalan vurgu, asıl vurgu, aşağılık vurgu, ayırma vurgusu, başlıca vurgu, boğuk vurgu, dalgalı vurgu, gerilek vurgu, gevşek vurgu, ırlamalı vurgu, ikinci vurgu, ikincil vurgu, ikişerli vurgu, keskin vurgu, kuvvetli vurgu, melodik vurgu, oynamaz vurgu, özgür vurgu, renkser vurgu, sıfır vurgu, sıkı vurgu, şartlı vurgu

Çeviriler

çeviriler

• Almanca: Betonung (de)
• Çekçe: přízvuk (cs)
• Felemenkçe: klemtoon (nl)
• Fince: paino (fi), korko (fi)
• Fransızca: accent (fr)
• İngilizce: accent (en), stress (en), emphasis (en)
• Lehçe: akcent (pl)
• Özbekçe: urgʻu (uz)
• Rusça: ударение (ru) (udareniye)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "vurgu" maddesi