uydu

Türkçe

Ad

uydu (belirtme hâli uyduyu, çoğulu uydular)

1. (gök bilimi) gezegenin çekiminde bulunarak onun çevresinde dolanan daha küçük gezegen,
2. türlü amaçlarla yerden fırlatılan ve genellikle kapalı yörünge çizerek yer çevresinde dolanan araç

Söyleniş

IPA: ujˈdu, çoğulu IPA: ujduˈlaɾ

Söyleniş

Heceleme: uy·du

Eş anlamlılar

1. peyk

Çeviriler

• Almanca: Trabant (de) e, Mond (de) e; Satellit (de) e
• Fince: kuu (fi)
• Fransızca: satellite naturel (fr)
• İngilizce: moon (en); [1, 2] satellite (en)

Türk lehçeleri

• Azerice: peyk (az)

• Tatarca: iärçen (tt), yuldaş (tt)

Üst kavramlar

1. gök cismi
2. uzay aracı

Sözcük birliktelikleri

1. uydu anteni, uydu görüntüsü

Türetilmiş kavramlar

uyduca, uyducu, uyducuk, uydulu, uydusuz, uyduyken, uyduyla, uyduysa

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "uydu"

Çekimli eylem

1. uymak eyleminin üçüncü tekil şahıs .

Söyleniş

IPA: ujˈdu

Söyleniş

Heceleme: uy·du

Karşıt anlamlılar

1. uymadı