uslu
Ayrıca bakınız: Uslu |
Türkçe
[değiştir]Ön ad
[değiştir]uslu (karşılaştırma daha uslu, üstünlük en uslu)
- [1] söz dinleyen, yaramazlık yapmayan, çevresindekileri rahatsız etmeyen. (genellikle çocuk)
- [2] akıllı, zeki
Örnekler
[değiştir]- [1] Herkes tarafından sevilen, uslu ve çalışkan bir öğrenciydi.
Köken
[değiştir]- [1] Eski Türkçe us
Karşıt anlamlılar
[değiştir]- [1] yaramaz
Sözcük birliktelikleri
[değiştir]- [1] uslu bir şekilde , uslu uslu , uslu kişi , uslu durmak , uslu akıllı
Türetilmiş kavramlar
[değiştir]Atasözleri
[değiştir]Çeviriler
[değiştir]Gagavuzca
[değiştir]Ön ad
[değiştir]uslu
- [1] uslu
Köken
[değiştir]- [1] Eski Türkçe us
Kaynakça
[değiştir]- Etymological Dictionaries - Andras Rajki