dinç
|
Ayrıca bakınız: Dinç |
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
Belirteç[değiştir]
dinç
- canlı, zinde bir biçimde
- Sabah olunca, bütün gece uyumamasına karşın kendini dinç hissediyordu. - İ. O. Anar
Çeviriler[değiştir]
çeviriler
|
Ön ad[değiştir]
dinç (karşılaştırma daha dinç, üstünlük en dinç)
- gücü ve sağlık durumu yerinde, canlı, zinde, tendürüst, tüvana
- Kısa kesilmiş çember sakallı, iri ağızlı, yetmişlik, dinç bir ihtiyar. - Memduh Şevket Esendal
Çeviriler[değiştir]
çeviriler
- Türk Dil Kurumuna göre "dinç" maddesi
Gagavuzca[değiştir]
Köken[değiştir]
- Eski Türkçe tin
Ön ad[değiştir]
dinç
- dinç
Kaynakça[değiştir]
- Etymological Dictionaries - Andras Rajki