tabut

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi تابوت‎, Arapça تَابُوت‎ (tābūt).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ta.ˈbut/
• Heceleme: ta‧but

Ad

tabut (belirtme hâli tabutu, çoğulu tabutlar)

1. Ölünün mezarlığa götürülürken içine konulduğu sandık
2. İçine yumurta konan uzun sandık

Çekimleme

tabut adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		tabut	tabutlar
belirtme		tabutu	tabutları
yönelme		tabuta	tabutlara
bulunma		tabutta	tabutlarda
ayrılma		tabuttan	tabutlardan
tamlayan		tabutun	tabutların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	tabutum	tabutlarım
	belirtme	tabutumu	tabutlarımı
	yönelme	tabutuma	tabutlarıma
	bulunma	tabutumda	tabutlarımda
	ayrılma	tabutumdan	tabutlarımdan
	tamlayan	tabutumun	tabutlarımın
2. tekil	yalın	tabutun	tabutların
	belirtme	tabutunu	tabutlarını
	yönelme	tabutuna	tabutlarına
	bulunma	tabutunda	tabutlarında
	ayrılma	tabutundan	tabutlarından
	tamlayan	tabutunun	tabutlarının
3. tekil	yalın	tabutu	tabutları
	belirtme	tabutunu	tabutlarını
	yönelme	tabutuna	tabutlarına
	bulunma	tabutunda	tabutlarında
	ayrılma	tabutundan	tabutlarından
	tamlayan	tabutunun	tabutlarının
1. çoğul	yalın	tabutumuz	tabutlarımız
	belirtme	tabutumuzu	tabutlarımızı
	yönelme	tabutumuza	tabutlarımıza
	bulunma	tabutumuzda	tabutlarımızda
	ayrılma	tabutumuzdan	tabutlarımızdan
	tamlayan	tabutumuzun	tabutlarımızın
2. çoğul	yalın	tabutunuz	tabutlarınız
	belirtme	tabutunuzu	tabutlarınızı
	yönelme	tabutunuza	tabutlarınıza
	bulunma	tabutunuzda	tabutlarınızda
	ayrılma	tabutunuzdan	tabutlarınızdan
	tamlayan	tabutunuzun	tabutlarınızın
3. çoğul	yalın	tabutu	tabutları
	belirtme	tabutunu	tabutlarını
	yönelme	tabutuna	tabutlarına
	bulunma	tabutunda	tabutlarında
	ayrılma	tabutundan	tabutlarından
	tamlayan	tabutunun	tabutlarının

Üst kavramlar

• sandık

Alt kavramlar

• Tâbut-u Sekîne (sandık)

Türetilmiş kavramlar

• tabutça, tabutçu, tabutçuk, tabutken, tabutla, tabutlu, tabutluk, tabutsa, tabutsuz

Çeviriler

tabut

• Almanca: Sarg (de) e
• Arapça: تَابُوت‎ (ar) e (tābūt)
• Fransızca: bière (fr) d; cercueil (fr) e
• İngilizce: coffin (en)
• Karaçay-Balkarca: sandık (krc)
• Tatarca: mäyet tartması (tt)
• Türkçe:

  Eski Türkçe: kabırçak‎ (otk) (kabırçak)

  Osmanlı Türçesi: تابوت‎ (ota)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "tabut" maddesi

Azerice

Köken

Arapça تَابُوت‎ (tābūt)

Ad

tabut

1. tabut

Gagavuzca

Köken

Arapça تَابُوت‎ (tābūt)

Ad

tabut

1. tabut

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki