suret

Türkçe

Köken

Arapça ¹°ret (ar) (¹°ret)

Ad

suret (belirtme hâli sureti, çoğulu suretler)

1. görünüş, biçim

   İnsan suretinde bir ağaç.

2. yazı kopyası veya resim kopyası, nüsha, fotokopi
   • Atilla Atalay, 1996 Düşkovalayan, sayfa 11 , Öküz

     "Nüfus sureti, akciğer mikrofilmi ve bir dilekçeyle bölge ilköğretim müdürlüğüne verildi."

3. biçim, yol, tarz

   Onlar daimî surette güzeli, iyiyi, doğruyu görmemeye mahkûm olmuşlardır. - Asaf Halet Çelebi

4. İslam felsefesinde, varlığın görünen yanı, beş duyu ile algılanan yönü
5. (halk ağzı) resim, fotoğraf
6. yüz, çehre

Çeviriler

çeviriler

• Azerice: surət (az)
• Fince: naama (fi), kasvot (fi)
• İbranice: עותק‎ (he) (otek), פרצוף‎ (he) (partzuf)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "suret" maddesi