sema

Ayrıca bakınız: Sema, SEMA, semahane

Türkçe

[se·ma:]

Köken

Arapça

Ad

sema (belirtme hâli semayı, çoğulu semalar) -sı

1. (gök bilimi, meteoroloji) gök, gökyüzü, felek

   Burası ufukları geniş, seması bulutsuz, güneşi berrak bir yeşil saha idi. - Hüseyin Cahit Yalçın

2. işitme, duyma
3. mevlevi dervişlerinin ney, nısfiye vb. çalgılar eşliğinde, kollarını iki yana açıp dönerek yaptıkları ayin

Çeviriler

• Almanca: Himmel (de) e
• Arapça: سماء‏‎ (ar)
• Arnavutça: [Girdi?]tpos
• Azerice: səma (az)
• Estonca: [Girdi?]tpos
• Fince: taivas (fi)
• Fransızca: ciel (fr)
• Hollandaca: [Girdi?]tpos
• İngilizce: sky (en)
• İspanyolca: [Girdi?]tpos
• İsveççe: [Girdi?]tpos
• İtalyanca: cielo (it)

• Kürtçe: [Girdi?]tpos
• Maltaca: sema (mt)
• Özbekçe: [Girdi?]tpos
• Rusça: небо (ru) (nebo)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "sema"

Maltaca

Ad

sema

1. gök