selef
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
- Osmanlı Türkçesi سلف, Arapça سَلَف (selef).
Söyleniş[değiştir]
Ad[değiştir]
selef (belirtme hâli selefi, çoğulu selefler)
- (İslâm) Bizden önce yaşamış olanlar
- eş anlamlısı: öncel
- Selefleri bu yolda bir sürü tedbir almışlar, fakat tam muvaffak olamamışlardır. — N. F. Kısakürek
Çekimleme[değiştir]
selef adının çekimi
Üst kavramlar[değiştir]
Alt kavramlar[değiştir]
Kelime birliktelikleri[değiştir]
Türetilmiş kavramlar[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "selef" maddesi