öncel
Türkçe
[düzenle]Ad
[düzenle]öncel (belirtme hâli önceli, çoğulu önceller)
- Bir görevde, meslekte kendinden önce yerini tutmuş olan kimse
- (çokluk olarak) Bizden önce yaşamış olanlar
- Sonucun çıkarıldığı önerme veya önermeler
Köken
[düzenle]Eş anlamlılar
[düzenle]Karşıt anlamlılar
[düzenle]Kaynakça
[düzenle]- Türk Dil Kurumuna göre "öncel" maddesi