selefin

Ayrıca bakınız: Selefîn

Türkçe

Köken

selef + -in

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /se.ɫe.ˈfin/
• Heceleme: se‧le‧fin

Ad

selefin

1. selef (ad) sözcüğünün çekimi:
   1. tamlayan tekil
   2. ikinci tekil şahıs iyelik tekil