birleşik sözcük
Türkçe[değiştir]
Söyleniş[değiştir]
- IPA(anahtar): biɾleˈʃic søzd͡ʒyc, çoğulu IPA(anahtar): biɾleˈʃic søzd͡ʒycˈleɾ
- Heceleme: bir‧le‧şik söz‧cük
Köken[değiştir]
Ad[değiştir]
birleşik sözcük (belirtme hâli birleşik sözcüğü, çoğulu birleşik sözcükler)
- (dil bilimi) ses düşmesi, ses türemesi, sözcük türünün değişmesi, üzerindeki ekin görevini kaybetmesi veya anlam kayması dolayısıyla aralarına ek girmeyerek kalıplaşmış iki veya daha çok sözcükten meydana gelen sözcük.
Çekimleme[değiştir]
birleşik sözcük adının çekimi
Eş anlamlılar[değiştir]
Üst kavramlar[değiştir]
Karşıt anlamlılar[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
dil bilimi
|