orospu

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi اورسپو‎ ve اورسپی‎ (rospi, rospu, orospu, “fahişe”), Farsça روسپی‎ (ruspi)

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /oɾospu/, /orːospu/

Ad

orospu (belirtme hâli orospuyu, çoğulu orospular)

1. (fahişelik) hayat kadını, genelev kadını.
   • Attilâ İlhan, 2012 Sokaktaki Adam, sayfa 35 , İş Bankası Kültür Yayınları

     "Bir orospunun dostluğundan ve pörsük sevgisinden bile uzak yaşamak."

2. kolay elde edilen, düşük ahlaklı kadın.

Benzer sözcükler

yosma, sürtük, kaltak, ersek, fahişe, aşüfte

Alt kavramlar

orospu çocuğu

Atasözleri

Orospu tövbe tutmaz

Çeviriler

çeviriler

قوّادة‎ (ar), فاحشة‎ (ar), آشفته‎ (fa) cocotte (fr)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "orospu" maddesi