nasçı

Türkçe

Köken

nas + -çı

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /nas.ˈt͡ʃɯ/
• Heceleme: nas‧çı

Ad

nasçı (belirtme hâli nasçını, çoğulu nasçılar)

1. (İslâm) Nas çıkaran kimse
2. (İslâm) Naslardan yana olan kimse

Çekimleme

nasçı adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		nasçı	nasçılar
belirtme		nasçını	nasçıları
yönelme		nasçına	nasçılara
bulunma		nasçında	nasçılarda
ayrılma		nasçından	nasçılardan
tamlayan		nasçının	nasçıların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	nasçım	nasçılarım
	belirtme	nasçımı	nasçılarımı
	yönelme	nasçıma	nasçılarıma
	bulunma	nasçımda	nasçılarımda
	ayrılma	nasçımdan	nasçılarımdan
	tamlayan	nasçımın	nasçılarımın
2. tekil	yalın	nasçın	nasçıların
	belirtme	nasçını	nasçılarını
	yönelme	nasçına	nasçılarına
	bulunma	nasçında	nasçılarında
	ayrılma	nasçından	nasçılarından
	tamlayan	nasçının	nasçılarının
3. tekil	yalın	nasçısı	nasçıları
	belirtme	nasçısını	nasçılarını
	yönelme	nasçısına	nasçılarına
	bulunma	nasçısında	nasçılarında
	ayrılma	nasçısından	nasçılarından
	tamlayan	nasçısının	nasçılarının
1. çoğul	yalın	nasçımız	nasçılarımız
	belirtme	nasçımızı	nasçılarımızı
	yönelme	nasçımıza	nasçılarımıza
	bulunma	nasçımızda	nasçılarımızda
	ayrılma	nasçımızdan	nasçılarımızdan
	tamlayan	nasçımızın	nasçılarımızın
2. çoğul	yalın	nasçınız	nasçılarınız
	belirtme	nasçınızı	nasçılarınızı
	yönelme	nasçınıza	nasçılarınıza
	bulunma	nasçınızda	nasçılarınızda
	ayrılma	nasçınızdan	nasçılarınızdan
	tamlayan	nasçınızın	nasçılarınızın
3. çoğul	yalın	nasçısı	nasçıları
	belirtme	nasçısını	nasçılarını
	yönelme	nasçısına	nasçılarına
	bulunma	nasçısında	nasçılarında
	ayrılma	nasçısından	nasçılarından
	tamlayan	nasçısının	nasçılarının

Ön ad

nasçı (karşılaştırma daha nasçı, üstünlük en nasçı)

1. (İslâm) nas çıkaran
2. (İslâm) naslardan yana olan