naif
Türkçe[değiştir]
Söyleniş[değiştir]
- Heceleme: na‧if
Köken[değiştir]
Ön ad[değiştir]
naif (karşılaştırma daha naif, üstünlük en naif)
| Yalın | Karşılaştırma | Üstünlük |
|---|---|---|
| naif | daha naif | en naif |
- deneyimsiz, doğal, sade, saf, tabii, tecrübesiz
- Güzel sanatların özellikle resim alanında kendi kendini yetiştirmiş sanatçıya atfedilen.
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumu: "naif"