nafile

Türkçe

Köken

Arapça

Ad

nafile (belirtme hâli nafileyi, çoğulu nafileler)

Vikipedi

nafile hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.

1. (din) fazladan kılınan namaz veya tutulan oruç

Çeviriler

çeviriler

• Arapça: نَافِلَةٌ‎ (ar) (nāfiletün)
• Arnavutça: namazet nafile (sq)
• Fince: yletön rukoilija (fi)
• İngilizce: nafl prayer (en)

Belirteç

nafile

1. boşuna, boş yere

   Avukata söyle, nafile beklemesin. - R. H. Karay

Çeviriler

çeviriler

• Arapça: نَافِلَةٌ‎ (ar) (nāfiletün)
• Fince: turhaan (fi), suotta (fi)
• Özbekçe: befoyda (uz)
• Rusça: напрасно (ru) (naprasno), зря (ru) (zrya)

Ön ad

nafile

1. yararsız

   Delikanlı çağımızdaki cevher. Yalvarmak, yakarmak nafile bugün. - C. S. Tarancı

   Nafile kederlerle bu adamcağızı içlendirmek neye yarar?” - P. Safa

Söyleniş

IPA^(anahtar): na:fiˈle

Heceleme: na‧fi‧le

Deyimler

nafile namaz, nafile yere

Çeviriler

çeviriler

• Arapça: نَافِلَةٌ‎ (ar) (nāfiletün)
• Fince: turha (fi)
• İngilizce: vain (en)
• Rusça: бесполезный (ru) (bespoleznıy)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "nafile" maddesi

Atasözleri

• Gafile kelam, nafile kelam