muazzam
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
- Osmanlı Türkçesi معظم, Arapça مُعَظَّمْ (muʿaẓẓam).
Söyleniş[değiştir]
Ön ad[değiştir]
muazzam (karşılaştırma daha muazzam, üstünlük en muazzam)
- alışılmışın sınırlarını aşan
- çok büyük, çok iri, koskoca, koskocaman
- Muazzam, biraz da esrarlı, karanlık, eski bir konaktaydı. — H. E. Adıvar
- güçlü, mühim, önemli
- Fakat muazzam hakikatlere karşı göz yumanlardan değilim. — A. Gündüz
Çeviriler[değiştir]
muazzam
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "muazzam" maddesi