merhum
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
- Osmanlı Türkçesi مرحوم, Arapça مَرْحُوم (marḥūm).
Söyleniş[değiştir]
Eş anlamlılar[değiştir]
Ad[değiştir]
merhum (belirtme hâli merhumu, çoğulu merhumlar)
Çekimleme[değiştir]
merhum adının çekimi
Dişili[değiştir]
Üst kavramlar[değiştir]
Türetilmiş kavramlar[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
merhum
Ön ad[değiştir]
merhum (karşılaştırma daha merhum, üstünlük en merhum)
- (İslâm) Ölmüş bir Müslüman'dan söz edilirken "Allah'ın rahmetine kavuşmuş" anlamında kullanılır.
- Rahmetli Sâlih Bey'i sık sık câmiye giderken görüyorduk.
Çeviriler[değiştir]
merhum
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "merhum" maddesi