memnun

Vikisözlük sitesinden

Türkçe[değiştir]

Belirteç[değiştir]

memnun memnun (belirtme hâli memnunu, çoğulu memnunlar)

  1. herhangi bir olaydan veya durumdan ötürü sevinç duyarak, kıvançlı, mutlu olarak
    Halk, oyunun bittiğini anlayarak memnun, sessizce tiyatroyu boşalttılar. - M. Ş. Esendal

Çeviriler[değiştir]

Ön ad[değiştir]

memnun (karşılaştırma daha memnun, üstünlük en memnun)

  1. herhangi bir olaydan veya durumdan ötürü sevinç duyan, kıvançlı, mutlu
    Ben yine memnunum senden evladım. Sana ben bu bapta kusur bulmadım. - E. B. Koryürek

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

Gagavuzca[değiştir]

Ön ad[değiştir]

memnun

  1. hoşnut, memnun