müteşabih
Türkçe
[değiştir]Köken
[değiştir]- Osmanlı Türkçesi متشابح, Arapça ْمُتَشَابِح (müteşābiḥ).
Ön ad
[değiştir]müteşabih (karşılaştırma daha müteşabih, üstünlük en müteşabih)
- Aralarında benzerlik olan, birbirine benzeyen.
- (İslam) Kur'an-ı Kerim'de manası açık olmayan, gerçek manası Allah tarafından bilinen ayet.
- zıt anlamlısı: muhkem