mürşitli

Türkçe

Köken

mürşit + -li

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /myɾ.ʃit.ˈɫi/
• Heceleme: mür‧şit‧li

Ön ad

mürşitli (karşılaştırma daha mürşitli, üstünlük en mürşitli)

1. mürşit olduğu hâlde

Zıt anlamlılar

• mürşitsiz

Türetilmiş kavramlar

• mürşitlik, mürşitlilik