mücerret

Vikisözlük sitesinden

Türkçe[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

  • IPA(anahtar): /my.d͡ʒeɾ.ˈɾet/
  • Heceleme: mü‧cer‧ret

Köken 1[değiştir]

Osmanlı Türkçesi مجرد‎, Arapça مُجَرَّد(mücarrad).

[değiştir]

mücerret (belirtme hâli mücerredi, çoğulu mücerretler)

  1. (dil bilimi, eskimiş) yalın durum

Çekimleme[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Köken 2[değiştir]

Ön ad[değiştir]

mücerret (karşılaştırma daha mücerret, üstünlük en mücerret)

  1. bekâr, evlenmemiş
    Yavrum! Gençsin, dilbersin, mücerretsin. — S. M. Alus
  2. katışık ve karışık olmayan
  3. (felsefe) soyut
    zıt anlamlısı: müşahhas
    Siz mücerret bir kanun ve nizamı tutturmuşsunuz ve öylece de yürüyorsunuz. — K. Korcan

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]