İçeriğe atla

mücerret

Vikisözlük sitesinden

Türkçe

[düzenle]

Söyleniş

[düzenle]
  • IPA(anahtar): /my.d͡ʒeɾ.ˈɾet/
  • Heceleme: mü‧cer‧ret

Köken 1

[düzenle]
Osmanlı Türkçesi مجرد, Arapça مُجَرَّد (mücarrad).

mücerret (belirtme hâli mücerredi, çoğulu mücerretler)

  1. (dil bilimi, eskimiş) yalın durum

Çekimleme

[düzenle]

Çeviriler

[düzenle]

Köken 2

[düzenle]

Ön ad

[düzenle]

mücerret (karşılaştırma daha mücerret, üstünlük en mücerret)

  1. bekâr, evlenmemiş
    Yavrum! Gençsin, dilbersin, mücerretsin. S. M. Alus
  2. katışık ve karışık olmayan
  3. (felsefe) soyut
    zıt anlamlısı: müşahhas
    Siz mücerret bir kanun ve nizamı tutturmuşsunuz ve öylece de yürüyorsunuz. K. Korcan

Çeviriler

[düzenle]

Kaynakça

[düzenle]