mâni
Görünüm
![]() |
Ayrıca bakınız: mani |
Türkçe
[düzenle][ma:·ni:]
Ad
[düzenle]mâni (belirtme hâli mânini, çoğulu mâniler)
- bir şeyin yapılmasını önleyen şey, engel
- Kaç zamandır beynimi, kanımı ateşlendiren bu idealimin lezzetini tatmak için her mâniyi çiğneyeceğim. - Hüseyin Rahmi Gürpınar
Çeviriler
[düzenle][ma:·ni]
Ad
[düzenle]- (şiir sanatı) genellikle birinci, ikinci ve dördüncü dizeleri uyaklı olan, daha çok hecenin yedili ölçüsüyle söylenen halk şiiri
- Osman Cemal KAYGILI, 2007 İstanbul'da Semai Kahveleri ve Meydan Şairleri, sayfa 54 , Merkez Kitapçılık
- "Bu manilerin söylenip okunması, koşmaya, divana, yıldıza, destana, semaiye, hele kalenderiye nispetle kolaydı ve bu manileri her çalgılı kahveye giden, iyi kötü söyleyebilirdi."
- Osman Cemal KAYGILI, 2007 İstanbul'da Semai Kahveleri ve Meydan Şairleri, sayfa 54 , Merkez Kitapçılık
Çeviriler
[düzenle]çeviriler
Kaynakça
[düzenle]- Türk Dil Kurumuna göre "mâni" maddesi
Osmanlı Türkçesi
[düzenle]Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.
Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:
- Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Osmanlı Türkçesi alfabesinde yazılmamıştır.
Ad
[düzenle]- men'eden. geri bırakan. esirgeyen. engel. özür.