kokulu

Türkçe

Ön ad

Yalın	Karşılaştırma	Üstünlük
kokulu	daha kokulu	en kokulu

[1] kokusu olan

Söyleniş

IPA: cocuˈlu

Heceleme

Heceleme: ko·ku·lu

Karşıt anlamlılar

[1] kokusuz

Çeviriler

• Almanca: duftend (de) (güzelse), riechend (de) (genel), stinkend (de) (pisse)

• İngilizce: (Yüksek İngiliz İngilizcesi) odourous (en), (Yüksek Amerika Birleşik Devletleri İngilizcesi) odorous (en)

Türk lehçeleri

• Tatarca: isle (tt)

Örnekler

[1] Demin başını okşayan, soluğu içki kokulu adama dönüp bakmıştı.

Sözcük birliktelikleri

[1] güzel kokan, kokulu sabun, kokulu silgi

Köken

Türkçe koku + -lu

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "kokulu"