kelam

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi كلام‎, o da Arapça كَلَامْ‎.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): [kɑ.ˈlɛm]
• Heceleme: ka‧lem

Ad

kelam (belirtme hâli kelamı, çoğulu kelamlar)

1. söyleme şekli, söyleme
2. söz
3. (İslâm) Başta Tanrı'nın varlığı, birliği, peygamberlik ve Âhiret olmak üzere İslamiyet'in ana ilkelerini konu edinen ilim.
4. (sebzeler) lahana

Çekimleme

kelam adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		kelam	kelamlar
belirtme		kelamı	kelamları
yönelme		kelama	kelamlara
bulunma		kelamda	kelamlarda
ayrılma		kelamdan	kelamlardan
tamlayan		kelamın	kelamların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	kelamım	kelamlarım
	belirtme	kelamımı	kelamlarımı
	yönelme	kelamıma	kelamlarıma
	bulunma	kelamımda	kelamlarımda
	ayrılma	kelamımdan	kelamlarımdan
	tamlayan	kelamımın	kelamlarımın
2. tekil	yalın	kelamın	kelamların
	belirtme	kelamını	kelamlarını
	yönelme	kelamına	kelamlarına
	bulunma	kelamında	kelamlarında
	ayrılma	kelamından	kelamlarından
	tamlayan	kelamının	kelamlarının
3. tekil	yalın	kelamı	kelamları
	belirtme	kelamıyı	kelamlarını
	yönelme	kelamıya	kelamlarına
	bulunma	kelamıda	kelamlarında
	ayrılma	kelamıdan	kelamlarından
	tamlayan	kelamının	kelamlarının
1. çoğul	yalın	kelamımız	kelamlarımız
	belirtme	kelamımızı	kelamlarımızı
	yönelme	kelamımıza	kelamlarımıza
	bulunma	kelamımızda	kelamlarımızda
	ayrılma	kelamımızdan	kelamlarımızdan
	tamlayan	kelamımızın	kelamlarımızın
2. çoğul	yalın	kelamınız	kelamlarınız
	belirtme	kelamınızı	kelamlarınızı
	yönelme	kelamınıza	kelamlarınıza
	bulunma	kelamınızda	kelamlarınızda
	ayrılma	kelamınızdan	kelamlarınızdan
	tamlayan	kelamınızın	kelamlarınızın
3. çoğul	yalın	kelamı kelamları
	belirtme	kelamıyı kelamlarını
	yönelme	kelamıya kelamlarına
	bulunma	kelamıda kelamlarında
	ayrılma	kelamıdan kelamlarından
	tamlayan	kelamının kelamlarının

Atasözleri

• (söz): Gafile kelam, nafile kelam

Çeviriler

İslâm

• Arapça: كَلَامْ‎ (ota) e
• Türkçe:

  Osmanlı Türkçesi: كلام‎ (ota) e

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "kelam" maddesi

Ek okumalar

• Vikipedi'de kelam

Anagramlar

• kalem