ilim

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: ılım

Türkçe[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

Köken 1[değiştir]

il + -im

[değiştir]

ilim

  1. il (ad) sözcüğünün birinci tekil şahıs iyelik tekil çekimi

Köken 2[değiştir]

Osmanlı Türkçesi علم‎, Arapça عِلْم(ʿilm).

[değiştir]

ilim (belirtme hâli ilmi, çoğulu ilimler)

  1. ayrıntı, nitelik, özellik, vasıf
  2. (bilim) bilim
    İlim, ilim bilmektir,
    İlim, kendin bilmektir
    Sen kendini bilmezsin,
    Ya nice okumaktır?
     — Yunus Emre[1]

Çekimleme[değiştir]

Alt kavramlar[değiştir]

Türetilmiş kavramlar[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

Ek okumalar[değiştir]