İçeriğe atla

ilim

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: ılım

Türkçe

[düzenle]

Söyleniş

[düzenle]
IPA(anahtar): /i.ˈɫim/
Heceleme: i‧lim

Köken

[düzenle]

Osmanlı Türkçesi علم, Arapça عِلْم (ʿilm).

ilim (belirtme hâli ilmi, çoğulu ilimler)

Vikipedi
Vikipedi
ilim hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.
  1. (bilim) bilim
    İlim, ilim bilmektir,
    İlim, kendin bilmektir
    Sen kendini bilmezsin,
    Ya nice okumaktır?
    - Yunus Emre
  2. (mecaz) ayrıntı, özellik, nitelik, vasıf

Çekimleme

[düzenle]

Alt kavramlar

[düzenle]

Deyimler

[düzenle]

ilim insanı

Türetilmiş kavramlar

[düzenle]

ilimce, ilimcik, ilimken, ilimle, ilimli, ilimse, ilimsiz, ilmî, muallim

Çeviriler

[düzenle]

Kaynakça

[düzenle]

ilim

  1. il (ad) sözcüğünün birinci tekil şahıs iyelik tekil çekimi

Kuzey Kürtçe

[düzenle]

ilim d

  1. (bilim) bilim, ilim