ilim

Ayrıca bakınız: ılım, akademi

Türkçe

Söyleniş

IPA^(anahtar): /i.ˈɫim/

Heceleme: i‧lim

Köken

Osmanlı Türkçesi علم‎, o da Arapça عِلْمٌ‎ (ʿilmün) kelimesinden gelmektedir.

Ad

ilim (belirtme hâli ilmi, çoğulu ilimler) -lmi

Vikipedi

ilim hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.

1. bir şeyin hakikat ve mahiyetini kavrayıp idrak etmek
2. ayrıntı, nitelik, özellik
3. (bilim) bilim

   İlim, ilim bilmektir,
   İlim, kendin bilmektir
   Sen kendini bilmezsin,
   Ya nice okumaktır? — Yunus Emre

Çekimleme

ilim adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		ilim	ilimler
belirtme		ilmi	ilimleri
yönelme		ilme	ilimlere
bulunma		ilimde	ilimlerde
ayrılma		ilimden	ilimlerden
tamlayan		ilmin	ilimlerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	ilmim	ilimlerim
	belirtme	ilmimi	ilimlerimi
	yönelme	ilmime	ilimlerime
	bulunma	ilmimde	ilimlerimde
	ayrılma	ilmimden	ilimlerimden
	tamlayan	ilmimin	ilimlerimin
2. tekil	yalın	ilmin	ilimlerin
	belirtme	ilmini	ilimlerini
	yönelme	ilmine	ilimlerine
	bulunma	ilminde	ilimlerinde
	ayrılma	ilminden	ilimlerinden
	tamlayan	ilminin	ilimlerinin
3. tekil	yalın	ilmi	ilimleri
	belirtme	ilmiyi	ilimlerini
	yönelme	ilmiye	ilimlerine
	bulunma	ilmide	ilimlerinde
	ayrılma	ilmiden	ilimlerinden
	tamlayan	ilminin	ilimlerinin
1. çoğul	yalın	ilmimiz	ilimlerimiz
	belirtme	ilmimizi	ilimlerimizi
	yönelme	ilmimize	ilimlerimize
	bulunma	ilmimizde	ilimlerimizde
	ayrılma	ilmimizden	ilimlerimizden
	tamlayan	ilmimizin	ilimlerimizin
2. çoğul	yalın	ilminiz	ilimleriniz
	belirtme	ilminizi	ilimlerinizi
	yönelme	ilminize	ilimlerinize
	bulunma	ilminizde	ilimlerinizde
	ayrılma	ilminizden	ilimlerinizden
	tamlayan	ilminizin	ilimlerinizin
3. çoğul	yalın	ilmi ilimleri
	belirtme	ilmiyi ilimlerini
	yönelme	ilmiye ilimlerine
	bulunma	ilmide ilimlerinde
	ayrılma	ilmiden ilimlerinden
	tamlayan	ilminin ilimlerinin

Deyimler

ilim adamı, ilim insanı, ilim kadını, ilmi-i hikmet, ledün ilmi

Alt kavramlar

• arziyat, felekiyat, hayvanat, kozmografya, nebatat

Türetilmiş kavramlar

• âlim, ilimce, ilimken, ilimle, ilimli, ilimse, ilimsiz, ilmî

Eş anlamlılar

[1] laik

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "ilim" maddesi