ilim
Ayrıca bakınız: ılım |
Türkçe
[değiştir]Söyleniş
[değiştir]Köken 1
[değiştir]Ad
[değiştir]ilim
- il (ad) sözcüğünün birinci tekil şahıs iyelik tekil çekimi
Köken 2
[değiştir]- Osmanlı Türkçesi علم, Arapça عِلْم (ʿilm).
Ad
[değiştir]ilim (belirtme hâli ilmi, çoğulu ilimler)
- ayrıntı, nitelik, özellik, vasıf
- (bilim) bilim
- İlim, ilim bilmektir,
İlim, kendin bilmektir
Sen kendini bilmezsin,
Ya nice okumaktır? — Yunus Emre[1]
- İlim, ilim bilmektir,
Çekimleme
[değiştir]ilim adının çekimi
Alt kavramlar
[değiştir]- (bilim): arziyat, felekiyat, hayvanat, kozmografya, nebatat
- (İslâm): ilm-i hadis, ilm-i hikmet, ilm-i tefsîr, ledün ilmi
Türetilmiş kavramlar
[değiştir]Çeviriler
[değiştir]ilim
|
Kaynakça
[değiştir]- Türk Dil Kurumuna göre "ilim" maddesi
Ek okumalar
[değiştir]- Vikipedi'de ilim