ilim

Ayrıca bakınız: ılım

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi علم‎, o da Arapça عِلْمٌ‎ (ʿilmün) kelimesinden gelmektedir.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): iˈlim
• Heceleme: i‧lim

Ad

ilim (belirtme hâli ilmi, çoğulu ilimler)

1. ayrıntı, nitelik, özellik
2. (bilim) bilim

   İlim, ilim bilmektir,
   İlim, kendin bilmektir
   Sen kendini bilmezsin,
   Ya nice okumaktır? - Yunus Emre

Alt kavramlar

• hayvanat, kozmografya, ledun ilmi, nebatat

Kelime birliktelikleri

• ilim insanı (ilim adamı, ilim kadını)

Türetilmiş kavramlar

• âlim, ilimce, ilimken, ilimle, ilimli, ilimse, ilimsiz, ilmî

Çeviriler

bilim

• Afrikanca: wetenskap (af)
• Almanca: Wissenschaft (de) d

  İsviçre Almancası: Wissenschaft (de) d

• Aragonca: zenzia (an)
• Arapça: عِلْم‎ (ar) e (ʿilm)
• Azerice: elm (az)
• Baskça: zientzia (eu)
• Çekçe: věda (cs)
• Danca: videnskab (da)
• Esperanto dili: scienco (eo)
• Estonca: teadus (et)
• Faroe dili: vísindi (fo)
• Fince: tiede (fi)
• Fransızca: science (fr)
• Gagavuzca: bilim (gag)
• Hırvatça: nauka (sh), znanost (sh)
• Hintçe: विज्ञान (hi) (vigyān)
• İngilizce: science (en)
• İrlandaca: eolaíocht (ga)
• İspanyolca: ciencia (es) d
• İsveççe: vetenskap (sv)
• İtalyanca: scienza (it) d
• İzlandaca: vísindi (is)
• Karakalpakça: bilim (kaa)
• Kürtçe: zanist (ku)
• Lehçe: nauka (pl)
• Osmanlı Türkçesi: علم‎ (ota)
• Özbekçe: fan (uz), ilm (uz)
• Slovence: znanost (sl)
• Savahili dili: sayansi (sw)
• Türkmence: bilim (tk)
• Vietnamca: khoa học (vi)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "ilim"