kefaret

Türkçe

Ad

kefaret (belirtme hâli kefareti, çoğulu kefaretler)

[1] (din) Bir günahı Tanrı'ya bağışlatmak umuduyla verilen sadaka veya tutulan oruç.

[2] Diyet

[3] Suç veya günaha karşılık ödenen bedel

[4] Arınma

Örnekler

[2] "Onu sevmek bile hayatımın kefareti oluyor." - A. Gündüz.

Köken

[1] Arapça kafārat (k-f-r) suçunu silme < kafara örttü, gizledi < İbranice/Aramice (k-p-r) silme, temizleme, günahtan veya bir yükümlülükten kurtarma < Akadça kapāru

Çeviriler

• İngilizce: atonement (en)

• Fransızca: expiation (fr)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "kefaret"
• Nişanyan Sözlük: "kefaret"