İçeriğe atla

kavil

Vikisözlük sitesinden

Türkçe

[değiştir]

Köken

[değiştir]
Osmanlı Türkçesi قول‎, o da Arapça قَوْل(ḳavl) sözcüğünden gelmektedir.

Söyleniş

[değiştir]
  • Heceleme: ka‧vil

kavil (belirtme hâli kavili, çoğulu kaviller)

  1. anlaşma, sözleşme
    Kavlimiz böyle mi idi?
    Ey güzel seninle bir kavledelim. Bu kavlin üstüne dönmemesine. - Halk türküsü
  2. (dil bilimi) söz
    Babamın kavline göre bu adam bütün Manisa halkını iki büyük afetten kurtarmış. - Y. K. Karaosmanoğlu

Deyimler

[değiştir]

Türetilmiş kavramlar

[değiştir]

Çeviriler

[değiştir]

Kaynakça

[değiştir]