kavil

Vikisözlük sitesinden

Türkçe[değiştir]

Köken[değiştir]

Osmanlı Türkçesi قول‎, o da Arapça قَوْل(ḳavl) sözcüğünden gelmektedir.

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: ka‧vil

[değiştir]

kavil (belirtme hâli kavili, çoğulu kaviller)

  1. anlaşma, sözleşme
    Kavlimiz böyle mi idi?
    Ey güzel seninle bir kavledelim. Bu kavlin üstüne dönmemesine. - Halk türküsü
  2. (dil bilimi) söz
    Babamın kavline göre bu adam bütün Manisa halkını iki büyük afetten kurtarmış. - Y. K. Karaosmanoğlu

Deyimler[değiştir]

Türetilmiş kavramlar[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]