katsız

Türkçe

Köken

kat + -sız

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /cat.ˈsɯz/
• Heceleme: kat‧sız

Ön ad

katsız (karşılaştırma daha katsız, üstünlük en katsız)

1. bükülmemiş, katlanmamış
2. katı veya katları olmayan

Zıt anlamlılar

• katlı

Çeviriler

bükülmemüş, katlanmamış

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "katsız" maddesi