karamak

Türkçe

Eylem

karamak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi karar)

1. Hor görmek
2. Karalamak, kara çalmak, lekelemek
3. Kötülemek, yermek

Çağatayca

Eylem

1. Bakmak, nazar etmek, gözetmek

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "karamak" maddesi

Nogayca

Eylem

karamak

1. bir yere bakmak
2. bir şeyi aramak
3. bakıma muhtaç bir kimseyehizmet etmek

Eş anlamlılar

1. kıdırmak

Örnekler

1 Kayda karaysın. : Nereye bakıyorsun.

2 Er yakta karadım.  : Her tarafta baktım.

3 Balağa kara. : Çocuğa bak.