kader
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
- Osmanlı Türkçesi قدر (“kader”), o da Arapça قَدَر (ḳadar, “kader, ölçü”) kelimesinden gelmektedir.
Söyleniş[değiştir]
Ad[değiştir]
kader (belirtme hâli kaderi, çoğulu kaderler)
- (İslâm) ezelî takdir
- Ölmek kaderde var, bize ürküntü vermiyor. Lâkin vatandan ayrılışın ıstırabı zor. — Y. K. Beyatlı
- (mecaz) genellikle kaçınılmaz kötü talih
- Esen rüzgâr siliyor alnımdan kaderimi. Okşuyor saçlarımı, yüzümü, ellerimi. — E. B. Koryürek
Çekimleme[değiştir]
kader adının çekimi
Eş anlamlılar[değiştir]
- (ezelî takdir): alın yazısı, mukadderat, takdiriilahi, yazgı
- (mecaz): yazı
Atasözleri[değiştir]
Deyimler[değiştir]
İlgili sözcükler[değiştir]
Sözcük birliktelikleri[değiştir]
Benzer kelimeler[değiştir]
Türetilmiş kavramlar[değiştir]
- hasbelkader, kaderce, kaderci, kadercik, kaderken, kaderle, kaderli, kaderse, kadersiz, mukadder, takdir
Çeviriler[değiştir]
ezelî takdir
|
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "kader" maddesi
Ek okumalar[değiştir]
- Vikipedi'de kader