kabartmak

Türkçe

Eylem

Zaman	Kişi	Çekimli eylem
		Olumlu	Olumsuz
Belirli geçmiş	ben	kabarttım	kabartmadım
	sen	kabarttın	kabartmadın
	o	kabarttı	kabartmadı
	biz	kabarttık	kabartmadık
	siz	kabarttınız	kabartmadınız
	onlar	kabarttı	kabartmadı
		kabarttılar	kabartmadılar
Belirsiz geçmiş	ben	kabartmışım	kabartmamışım
	sen	kabartmışsın	kabartmamışsın
	o	kabartmış	kabartmamış
	biz	kabartmışız	kabartmamışız
	siz	kabartmışsınız	kabartmamışsınız
	onlar	kabartmış	kabartmamış
		kabartmışlar	kabartmamışlar
Geniş zaman	ben	kabartırım	kabartmam
	sen	kabartırsın	kabartmazsın
	o	kabartır	kabartmaz
	biz	kabartırız	kabartmayız
	siz	kabartırsınız	kabartmazsınız
	onlar	kabartır	kabartmaz
		kabartırlar	kabartmazlar
Şimdiki zaman	ben	kabartıyorum	kabartmıyorum
	sen	kabartıyorsun	kabartmıyorsun
	o	kabartıyor	kabartmıyor
	biz	kabartıyoruz	kabartmıyoruz
	siz	kabartıyorsunuz	kabartmıyorsunuz
	onlar	kabartıyor	kabartmıyor
		kabartıyorlar	kabartmıyorlar
Gelecek zaman	ben	kabartacağım	kabartmayacağım
	sen	kabartacaksın	kabartmayacaksın
	o	kabartacak	kabartmayacak
	biz	kabartacağız	kabartmayacağız
	siz	kabartacaksınız	kabartmayacaksınız
	onlar	kabartacak	kabartmayacak
		kabartacaklar	kabartmayacaklar

Anlamlar

[1] kabarmasını sağlamak, kabarmasına yol açmak

[2] Toprağı tırmık gibi bir araçla karıştırmak, alt üst etmek, yumuşatmak

Söyleniş

/cabaɾtˈmac/

Heceleme

ka·bart·mak

Karşıt anlamlılar

[1] kabartmamak

Türk Dilleri

     

{{fullurl:Şablon:{{{3}}}|action=edit}}

Karaçay Balkarca: sabala (krc) Eski Türkçe: kabartmak (tr) Tatarca: qabartu (tt)

Köken

(Türkçe)

Eski Türkçe

Eylem

Anlamlar

[1] Kabartmak

[2] Şişirmek

[3] Obartmak

Kaynaklar

• Türk Dil Kurumu: "kabartmak"