ikbal
Türkçe
[düzenle][ik·ba:l]
Köken
[düzenle]Ad
[düzenle]ikbal (belirtme hâli ikbali, çoğulu ikballer)
- baht açıklığı veya yüksek bir makama, duruma erişmiş olma durumu
- Aşk ile ikbal ile bahtiyar oldum diye. Hangi gafil sevinir, hangi şair yükselir? - Enis Behiç Koryürek
- (tarih) odalık
- istek, arzu
Çeviriler
[düzenle]Kaynakça
[düzenle]- Türk Dil Kurumuna göre "ikbal" maddesi