hodbin

Türkçe

Köken

Farsça

Telaffuz

• IPA^(anahtar): /bed.ˈbin/
• Heceleme: bed‧bin

Ad

hodbin (belirtme hâli hodbini, çoğulu hodbinler)

1. bencil, egoist kimse

   Hodbinlerin çok olduğu o firmadan kurtulmak ona iyi gelmişti.

Çekimleme

hodbin adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		hodbin	hodbinler
belirtme		hodbini	hodbinleri
yönelme		hodbine	hodbinlere
bulunma		hodbinde	hodbinlerde
ayrılma		hodbinden	hodbinlerden
tamlayan		hodbinin	hodbinlerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	hodbinim	hodbinlerim
	belirtme	hodbinimi	hodbinlerimi
	yönelme	hodbinime	hodbinlerime
	bulunma	hodbinimde	hodbinlerimde
	ayrılma	hodbinimden	hodbinlerimden
	tamlayan	hodbinimin	hodbinlerimin
2. tekil	yalın	hodbinin	hodbinlerin
	belirtme	hodbinini	hodbinlerini
	yönelme	hodbinine	hodbinlerine
	bulunma	hodbininde	hodbinlerinde
	ayrılma	hodbininden	hodbinlerinden
	tamlayan	hodbininin	hodbinlerinin
3. tekil	yalın	hodbini	hodbinleri
	belirtme	hodbinini	hodbinlerini
	yönelme	hodbinine	hodbinlerine
	bulunma	hodbininde	hodbinlerinde
	ayrılma	hodbininden	hodbinlerinden
	tamlayan	hodbininin	hodbinlerinin
1. çoğul	yalın	hodbinimiz	hodbinlerimiz
	belirtme	hodbinimizi	hodbinlerimizi
	yönelme	hodbinimize	hodbinlerimize
	bulunma	hodbinimizde	hodbinlerimizde
	ayrılma	hodbinimizden	hodbinlerimizden
	tamlayan	hodbinimizin	hodbinlerimizin
2. çoğul	yalın	hodbininiz	hodbinleriniz
	belirtme	hodbininizi	hodbinlerinizi
	yönelme	hodbininize	hodbinlerinize
	bulunma	hodbininizde	hodbinlerinizde
	ayrılma	hodbininizden	hodbinlerinizden
	tamlayan	hodbininizin	hodbinlerinizin
3. çoğul	yalın	hodbini	hodbinleri
	belirtme	hodbinini	hodbinlerini
	yönelme	hodbinine	hodbinlerine
	bulunma	hodbininde	hodbinlerinde
	ayrılma	hodbininden	hodbinlerinden
	tamlayan	hodbininin	hodbinlerinin

Ön ad

hodbin (karşılaştırma daha hodbin, üstünlük en hodbin)

1. bencil, egoist

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "hodbin" maddesi