hafıza

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi حافظه‎, o da Arapça حَافِظَه‎ (ḥāfiẓah) kelimesinden gelmektedir.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /haːfɯˈza/
• Heceleme: ha‧fı‧za

Ad

hafıza (belirtme hâli hafızayı, çoğulu hafızalar)

1. (psikoloji) öğrenilen konuları, yaşananları ve bunların geçmişle ilişkisini şuurlu olarak zihinde saklama gücü

   Hafızamı kilitlemiştim, maziyi hiç çıkaramıyordum, küflensin kalsın orada diyordum. - A. Gündüz

Eş anlamlılar

• akıl, bellek

Kelime birliktlikleri

• hafıza kaybı, hafızayı yoklamak

Türetilmiş kavramlar

• hafızaca, hafızalı, hafızasız, hafızayken, hafızayla, hafızaysa

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "hafıza"

Ek okumalar

• Vikipedi'de hafıza